Gletsjers!
Door: Charlottensteven
Blijf op de hoogte en volg Charlottensteven
17 Juni 2012 | Argentinië, El Calafate
Vanuit Buenos Aires namen we het vliegtuig naar El Calafate in Patagonie, het zuidelijke uiteinde van Argentinie. We bevinden ons hier aan het einde van de wereld en het is hier ook werkelijk ‘het einde’! Onbeschrijfelijk hoe mooi de natuur wel is. Het mag dan al ijskoud zijn. We hebben het bloedheet van enthousiasme! Vanaf ons fantastische hostal waar we deze tekst aan het schrijven zijn kijken we uit op de eerste besneeuwde toppen van de Zuidelijke Andes met daarvoor het machtige Lago Argentino. ’s Lands grootste meer waarin de fabelachtige gletsjers van het Parque National los Glaciares hun ijsmassa traag maar gestaag uitbraken. Werkelijk adembenemend die ijsrivieren! Vandaag trokken we met een veerboot op het gletsjermeer om er de Glaciar Perito Moreno, de Glaciar Upsala en hun kleinere broertje de Glaciar Spegazzini te bewonderen. Niet normaal prachtig! We zagen tussen de betoverend mooie besneeuwde flanken van de bergtoppen kilometerslange moddervette ijsworsten liggen waarbij de ‘huid’ tot witte schilferige korsten verbrokkeld was en waarvan de koppen uitliepen in meterslange en torenhoge ijsmuren die in kleur varieerden van sneeuwwit over hemelsblauw tot lapus lazuli. Facinerend! Nog zotter werd het wanneer zo’n gletsjer kuren kreeg. Af en toe werd de omgevingsstilte namelijk ‘gescheurd’ door een droge kraak waarna er met veel geraas en opspattend water een reuzenijsblok in het meer plofte. Fe-no-me-naal!
En dan waren er nog de ontelbare van de gletsjers afgescheurde ijsschotsen die in het meer ronddobberen en de meest surrealistische vormen en kleuren hadden. Echt, Brugge mag dan al elk jaar op zijn ijssculpturenfestival de beste carvers ter wereld op bezoek krijgen, het kan in de verste verte niet tippen aan wat de natuur hier zelf met haar ijs boetseert..Dit grenst aan het onwezenlijke!
Gletsjerwandeling
Lap, ’t is van dat. We zijn op een moment gekomen dat we naar pakweg Mars op reis zullen moeten gaan om nog van iets onder de indruk te geraken. Wat we vandaag gedaan hebben en te zien kregen was impresionante! Met een veerpont werden we tot aan het uiteinde van de Perito Moreno gebracht alwaar je langs de zijkant op deze gletsjer kon wandelen. Hiervoor kregen we speciale gepinde onderbindsels aan onze schoenen gegespt (crampons) om meer grip te kunnen hebben op het ijs. Het gevoel om op deze reusachtige versnipperde en verscheurde ijsmassa te lopen is echt onbeschrijfelijk. Je waant je net in een sience fiction omgeving of op de plek waar Mary Shelly haar Frankensteinepos op tragische wijze eindigde of zoals Charlotte zegt, in het decor van Pingu....Bangelijk! Bon, wat uitleg nu over dit wonderbaarlijk natuurverschijnsel. De Perito Moreno, genoemd naar een Argentijns glacioloog die deze gletsjer als eerste van wat naderbij ging bestuderen, maakt deel uit van het Zuid-Continentale Ijsveld dat zich grensoverschrijdend uitstrekt over zowel de Argentijnse als de Chileense Zuidelijke Andes. In zijn soort is deze vlakte -na Antarctica en Groenland- dan ook de derde grootste ter wereld! Heel deze ijshoop zoekt via een veertigtal gletsjers zijn weg naar de vlakte, waarvan de Moreno er dus eentje is. Het ijsmonster Moreno is vijftien kilometer lang, vijf kilometer breed en steekt met zijn kop tot zestig meter boven het wateroppervlak van het gletsjermeer uit! Gote jongen dus! Het speciale echter aan deze ijsmastodont is dat hij de enige is in heel het Parque Nacional Los Glaciares die niet aan het inkorten is. Elk jaar immers wordt er aan zijn staart evenveel nieuw ijs gevormd dan dat er aan zijn kop afbrokkeld. Desondanks had deze gletsjer -door de opwarming van de aarde- net als zijn collega’s ook moeten wegsmelten. Door de unieke geografisch ligging echter van het schiereiland Magalanes aan de kop van de gletsjer wordt deze laatste letterlijk tegengehouden waardoor de ijsmassa compact blijft en dus minder snel wegsmelt. Dit peninsula heeft ook een tweede bijkomend voordeel en dat is dat je de Moreno van hieruit als vanop een tribune in al haar schoonheid kunt bewonderen. Verbluffend!
Soit, het heeft geen zin meer om hier verder te gaan met het beschrijven van de schoonheid van dit Gletsjerpark. Kijk gewoon naar de foto’s en voel jezelf zeker niet schuldig mocht er een gevoel van heimelijke jaloezie in je opwellen...Het is volledig terecht!
https://picasaweb.google.com/106848438480431269504
-
17 Juni 2012 - 13:24
Rooie Annie:
Ziet er prachtig uit ! Het whiskeymoment was waarchijnlijk leuk meegenomen in die koude...xxxxxxxxxxxxxx............. -
18 Juni 2012 - 18:38
Peije:
het decor van Pingu ... respect
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley